Bir dahaki sefere işinizden şikâyet ettiğinizde, Viktorya Dönemini; iş sağlığı ve güvenliği kurallarından öncesini aklınıza getirebilir ve ne kadar şanslı olduğunuzu düşünebilirsiniz. Günümüzde internette tuhaf işler dolu olsa da Viktorya Dönemi’nde insanların geçimini sağlamak için başvurdukları ve yapılan tartışmasız en kötü meslekler ile kıyaslandığında sönük kalıyor. Viktorya Dönemi, yoksul ve zengin sınıflar arasındaki aşırı uçurumla ünlüdür. Orta sınıf diye bir şey yok ve talihsiz aileler karınlarını doyurmak için her şeyi yapmaya razıdır. Ancak işlerden sadece birkaçına baktıktan sonra, bazılarının gerçekten ne kadar korkunç olduğunu anlıyoruz. Viktorya döneminde yapılan tartışmasız en kötü ve en zor meslekler yazımızı okuduktan sonra muhtemelen kendi işiniz hakkında bir daha asla kötü bir şey söylemeyeceksiniz. Keyifli okumalar!
1. Kibrit Çöpü Üreticileri
Bu küçük ve ince detaylı ürünlerle çalışmak oldukça sinir bozucu ve aynı zamanda kelimenin tam anlamıyla tehlikeliydi. Kibrit çöplerinin yapımı, ahşabın ince çubuklar halinde kesilerek uçlarının oldukça zehirli bir kimyasal olarak bilinen beyaz fosfora batırılmasıyla yapılıyor. Viktorya döneminde, bu meslek çoğunlukla genç kızlar tarafından günde birkaç molayla 12 – 16 saat arasında, çok kötü koşullarda gerçekleştirildi. Kızlar yoğun çalışma temposu nedeniyle iş yerlerinde yemek yemeye zorlandılar, bu da zehirli fosforun yemeklerine girdiği anlamına geliyordu ve bazılarının “fosforlu çene” olarak bilinen korkunç bir hastalığa yakalanmasına yol açtı. Bu hastalık nedeniyle çene derisi enfekte olarak ağızda kemik açığa çıkıyor veya ciddi şekil bozukluğuna yol açıyordu.
2. Sülük Toplayıcıları
Gölde yüzerken iki sülükle geri döndüğünüz o korkunç çocukluk deneyimini yaşamışsınızdır. Yakınlarınız bir çakmakla biraz sülüğü bira da teninizi yakarak sizi kurtarmıştır. Sülükler, hem doktorların hem de şarlatanların baş ağrısından “histeriye” kadar bir dizi rahatsızlığı tedavi etme amaçlı kullandığı yöntemdi. Genellikle, sülük çekmek kirli göletlere girecek olan fakir taşralı kadınlara düşüyordu. Kadınlar sülük dolu havuzlara giriyor ve bacakları sülüklerle kaplanana kadar saatlerce orada kalıyorlardı. Sülükler toplayıcının bacaklarına yapıştıktan sonra, bir kutu veya tencerede toplanırdı. Yiyecek olmadan bir yıla kadar hayatta kalabilmeleri sayesinde gerektiğinde uzun süre saklanabilirlerdi. Şaşırtıcı olmayan bir şekilde, sülük toplayıcıları aşırı kan kaybı ve bulaşıcı hastalıklardan muzdarip olma tehlikesiyle karşı karşıyaydı. Sülük toplayıcılar mesleği, insanlar nihayet bu sülüklerin sadece kan emip emmediklerini sorguladıklarında güvenilirliğini yitirdi.
3. Günah Yiyicileri
Çoğu insan, teoride yemek yiyerek para kazanmak konusunda günah yiyici olmak için akın edebilirdi, işin ayrıntılarını öğrenene kadar. Viktorya döneminde günah yeme ile ölenlere cennete daha kolay gideceğine inanılıyordu. Günah yeme, bir kişi öldükten sonra, ölen kişinin göğsünden bir yemek yiyerek günahlarını alabileceği bir halk masalına dayanır. Birisi vefat ettiğinde aile, sevdiklerinin göğsünü masa olarak kullanarak basit bir yemek yemesi için özellikle çaresiz birisini kullanırdı. Yiyeceklerin ölen kişinin işlediği tüm günahları sileceğine ve söz konusu günahları üstlenmeye istekli olan diğer kişi tarafından yenildiğinde bağışlanıp cennete girmelerine izin verileceğine inanılıyordu. Dahası, halk günah yemenin aniden ölen birinin ruhunun amaçsızca hayalet olarak dolaşmasını engelleyebileceğine inanıyordu. Genellikle, her köyün kendi günah yiyicisi vardı. Doğal olarak, günah yiyicilerin çoğu, sıcak bir yemeği ılık bir suyu geri çeviremeyen dilencilerdi.
4. Fare Toplayıcıları
Nükleer katliamlardan ve küresel ısınmadan önce, kana susamış fare istilası tehdidi vardı. Viktorya döneminde tipik siyah farelerden daha büyük ve vahşi olan gri fareler kentleri işgal etmeye başladı. Gri fareler bazen küçük çocukların ellerini ve ayaklarını kemiriyorlardı. Bu zorlu düşmana karşı koymak için, fare avcıları mesleği ortaya çıktı. Fare avcılarına öldürdükleri her fare için para ödenirdi. İnsanlar, yoksullukları nedeniyle birlikte yaşamaya zorladığı bu vahşi hayvanları öldürerek para alabileceklerini anladılar. Fare avcıları, Viktorya döneminde istilacı fareleri yakalamak için genellikle eğitimli küçük bir köpek veya gelincik kullanırlardı. Yakaladıkları fareleri, fare dövüşü sergileri düzenleyen bahisçilere satarlardı. Fare dövüşü yanıltıcı bir isimdi çünkü hangi köpeğin belirli bir sürede en çok fareyi öldürebileceğini görmek için yapılan bir yarışmaydı. Sıçan yakalamak tehlikeli bir işti ve yalnızca hastalık taşımakla kalmadı, aynı zamanda ısırıkları korkunç enfeksiyonlara neden oldu.
5. Geçiş Süpürücüleri
Viktorya dönemi aristokratları, kıyafetlerine kir bulaşması konusunda sürekli endişeliydiler. Neyse ki, çapraz süpürücüler aristokratların bu ihtiyaçlarını karşılıyordu. Genellikle çocuklar veya yaşlı erkeklerden oluşan geçiş süpürücüleri, belirli bir cadde geçidi için hak iddia ederdi. Daha sonra, bu caddelerden ne zaman zengin biri geçse, pislikleri süpürürlerdi. Böylece zenginlerin süslü elbiseleri kirlenmezdi. Sakat insanlar arasında yaygın bir işti. Çünkü fiziksel çaba gerektirmiyordu. Süpürücüler zenginler için hak iddia ettikleri cadde sonuna kadar yolu süpürürdü. Daha sonra, zengin kişi onlara bahşiş verir ve süpürme işlemi diğer cadde süpürücüsü tarafından yapılırdı. Çoğu zaman bölgelerine giren rakip süpürücülerle savaşırlardı ya da geniş kapsamlı tekeller oluşturmak için çeteler oluştururlardı. Çağdaşlar geçiş süpürücüsünü üç türe ayırdı: erkek, kadın ve İrlandalı. Bu size Viktorya dönemi ırkçı tavırlarından biraz bahsediyor. Yine de Geçiş süpürme işi, Viktorya dönemi yoksullarının girişimcilik ruhunu ortaya koyuyor.
6. Dönem Dirilişçileri
19. yüzyılın başlarında, tıp okulları için mevcut kadavralar, ölüme mahkûm edilen suçluların kadavralarıydı. Viktorya döneminde anatomi çalışmalarında beklenmedik bir artış oldu ve bu da binlerce kadavranın inceleme yapılmasını gerektirdi. Ancak, yasal olarak kadavraların bulunması zordu ve talebi karşılamaya yetecek kadar infaz olmadı. Bu dirilişçileri yarattı. Bunlar, mezar soyguncularıydı. Bu mezar soyguncuları, tabuttan herhangi bir para veya zenginlik çalmayacaktı. Doktorlar tarafından anatomi okullarına büyük miktarlarda para karşılığında taze genç cesetler götürmeleri için tutuldular. Tıp fakülteleri, cesedi iyi durumda teslim edenlere çok büyük ücretler ödedi. Sonuç olarak, pek çok kurnaz kişi, yakın zamanda gümülmüş mezarları soyarak biraz para kazanma fırsatını gördü. Sorun o kadar şiddetli hale geldi ki, aileler, dirilişçilerin gizlice içeri girmelerini önlemek için yakın zamanda ölenlerin mezarlarını korumaya aldı. Sonrasında işler kötüleşti ve daha kötü niyetli kişiler kadavra için kendileri cinayet işlemeye başladılar.
7. İnsan Alarm Saatleri
Cep telefonunuzun olmadığı bir dünya hayal edin. Şimdi de çalar saatlerin olmadığı bir dünya hayal edin. Hayalinizde nasıl uyanacağınızı düşünürken Viktorya döneminde yapılan tartışmasız en kötü ve ilginç meslekler yazımızla size fikir verebiliriz. O dönemde bu ihtiyacı karşılamak ve yardım etmek için insan alarm saatleri iş fırsatı ortaya çıktı. Çalışanlar, sabah önceden belirlenen bir saatte varlıklı ev sakinlerinin kapılarını çalmaya başladılar. Özenli insan alarm saatleri, müşteri uyanıncaya kadar kapıdan ayrılmazdı. İşçi sınıfından pek çok insan yüksek apartmanlarda yaşadığından, bu iş kapı tokmağı ile ilerleyemezdi. Bunun yerine, yatak odası pencerelerinin yanına yerleştirilmiş levhalara vurmak için uzun metal uçlu direkler kullandı. Müşteriler uyanmak istedikleri zamanı buraya yazarlardı. Hatta o dönemde bazı fabrikalar, Sanayi Devrimi zamanında çalışanların işlerine vaktinde gelmelerini sağlamak için kendi insan alarm saatleri bile tuttular. Bu meslek teknolojinin yükselişine karşı koyamadı ve çalar saatler geldiğinde tamamen modası geçmiş oldu.
8. Köpek Dışkı Toplayıcıları
Bugün köpeğinizin pislettiği yeri temizlemezseniz başınız belaya girebilir. Viktorya döneminde iş öyle değildi. Köpek dışkı toplayıcılar gerçekten köpeğinizin istediği yere kakasını bırakmasını isterlerdi çünkü bir kova dolusu köpek pisliği (“saf” olarak adlandırılırdı) toplayarak geçim geçimlerini sağladılar. Köpeğin dışkısı kuru ve kireçli alkali içeriği yüksektir ve tabakhanelerde derilerdeki kötü kokudan kurtulmak için kullanılırdı. Köpek kakasını, deriyi saflaştırmak ve daha esnek hale getirmek için de kullanıldığı biliniyordu. Deri, ayakkabılar, botlar ve çantalarda kullanıldığı için Viktorya döneminde büyük talep görüyordu. Tabakçılar, başıboş köpeklerin toplandığı caddelerde dolaşıp dışkıyı toplayıp kapalı bir kovada saklayarak tabakçılara satıyorlardı. Viktorya döneminde yapılan tartışmasız en kötü ve tehlikeli meslekler arasında üst sıralarda yer almasa da en ilginçlerinden biri olamaya adaydır.
9. Kadın Histeri Doktorları
Doktorlar deliliğe, asabiyete ve bayılmaya yol açan belirsiz kadın hastalığına “histeri” adını verdiler. Viktorya döneminde basit bir tedavi önerildi: eğitimli doktorlar tarafından orgazm olarak da bilinen “histerik paroksizmi” tetiklemek için yapılan “pelvik masaj” idi. Kadın histerisi, cinselliğin her zaman bastırıldığı Viktorya döneminde anlatılamaz boyutlara ulaştı ve dönem doktorları, kadınların neredeyse dörtte birinin “histeri” olduğunu düşünüyordu. Tedavi için birçok yöntem ve cihaz denedi. Bu konuda kullanılan bir yöntem vajinaya su püskürten uzun bir tüptür. Birçok kişi için hoş bir his yaratan bir yöntemdi. Tüm cihazlar, kadın orgazmları için kullanılan süslü bir terimdir. Orgazmın dişinin gerginliğini azaltması ve onları sakinleştirmesi gerekiyordu. Ancak doktorların, kadınları aşırı derecede profesyonel tedavi ettiğinden veya reçete edilen tıbbi rejimden sapmadıklarından emin olmak için dikkatle izlenmesi gerekiyordu. İlginç bir şekilde, doktorların kadın histerisini tedavi edebilecekleri fikri, pornografik filmler çıkar çıkmaz düştü.
10. Mumya Sergileyicileri
Viktorya döneminde Antik Mısır kültürü için eski hiyeroglifleri deşifre eden dilbilimciler tarafından tetiklenen bu meslek; Mısır kültürünün nihayet anlaşılmasına ve halka duyurulmasına nedeniyle önem arz ediyordu. Halka açık mumya gösterisi fikri ile de bir girişimcilik alanı yarattı. Girişimciler mumyaları satın alıp meraklı kalabalıklar için sergileyerek inanılmaz derecede ünlü ve zengin oldular. Mumya görevlileri eski Mısır mumyalarını bulup satın alıyorlardı ve binlerce kişi tabutların açılıp mumyaların ortaya çıkmasını izlemek için fazlaca talepte bulunuyordu. Hatta insanlar mumyaları ön sıralardan izleyebilmek için yüksek miktarlar ödüyordu. Arka koltukların ücretleri bile sadece zengin kesime hitap eden bir Show olduğunu kanıtlıyordu. Sunucular mısır kültürü üzerine ders verirken aynı zamanda 4000 yıllık bir ölü olan mumyayı yavaşça açıyorlardı. Fakat işler iyi gittikten yıllar sonra yapılan araştırma ile modern arkeologlar mumyaların çoğunun aslında sahte olduğunu keşfettiler.
